Uzaktan Eğitim

Giriş

Eğitim, bir ülkenin ekonomik, politik ve sosyal gelişiminde temeli oluşturan yapı taşıdır ve artık eğitimin ülkenin genel gelişimindeki yeri değil, nasıl daha iyi verileceği tartışılmaktadır. Sosyologlar, psikologlar, eğitimciler ve uzmanlar eğitimin çeşitli modelleri üzerinde çalışma ve araştırmalarını halen sürdürmektedirler. Değişik eğitim modellerinin fayda ve zararları karşılaştırılmakta, zaman zaman pilot uygulamalarla sonuçlar gözlenebilmekte ve gerçek uygulamalara dönüşmektedir (Aydın, Bayram, 2004).

Uzaktan Eğitim

Geçmişi iki asır öncesine kadar dayanan, öğrenci ve eğitmenin fiziksel olarak aynı mekanı paylaşmak zorunda olmadığı öğrencinin kendi öğrenme sorumluluğunu üstlendiği “uzaktan eğitim” günümüz bireylerinin eğitim ihtiyacını karşılamada alternatif çözümler sunabilecek bir sistem olarak karşımıza çıkmaktadır. Uzak mekanların ulaşım sorununa çözüm olması, eğitimde fırsat eşitliği sağlaması, özürlülere ve çeşitli sebeplerle eğitim yapamamış veya yarıda bırakmış olanlara şans tanıması, yaşam seyrini bozmadan ekonomik zaman kullanımı yaratması, öğrencilerin tek başına eğitimi gerçekleştirmesine yardımcı olması, uzaktan eğitimin gelişimini ve cazibesini artırmaktadır (Kaya, Önder, 2004).

Uzaktan eğitim, uygulanması açısından standart eğitim modellerinden farklılık gösteren bir modeldir. Farklı mekanlardaki öğrenci, öğretmen ve eğitim araçlarının iletişim teknolojileri aracılığıyla bir araya getirildiği eğitim faaliyetidir (http://egitim.telekom.gov.tr/uzak.htm). Uzaktan eğitim ile klasik eğitim arasındaki en belirgin fark, bireylerin okula gitmeden işlerini ve özel yaşamlarını terk etmeden eğitimlerini (ilköğretim, ortaöğretim, ön lisans, lisans, yüksek lisans, doktora ve mesleki gelişim kursları) tamamlayabilmeleridir (İşman, 2004).

Uzaktan eğitim, örgün öğretim yanında başvurulan ikinci sınıf bir öğretim değildir. Uygulamalarda, özel olarak hazırlanmış ders kitapları, televizyon, radyo ve bilgisayar programları ve en yeni ölçme ve değerlendirme metotları kullanılmaktadır. Uzaktan eğitim fakir ülkelerin baş vurduğu bir öğretim şekli de değildir bu sistemi öncelikle dünyanın en zengin ve sanayileşmiş ülkeleri uygulamaktadır (http://www.ido.sakarya.edu.tr/sertifika/default.asp?d=g1).

Uzaktan eğitimin, anahtar özelliklerini şu şekilde sıralayabiliriz (Çetiner, Gencel, Erten, 2004);

· Eğitmen ve öğrencinin eğitim sürecinin büyük bir bölümünde mekan olarak farklı yerlerde bulunmaları,

· Eğitim ortamının eğitmen, öğrenci ve ders içeriğini bir araya getirmek için kullanılması,

· Eğitmenin, öğrencinin ve eğitim kurumun iki yönlü iletişimlerinin sağlanması,

· Yer ve / veya zamandan bağımsızlığın sağlanması,

· Öğrencinin eğitmenin etkisi altında olmaksızın kendi istemi ile öğrenmesi.

Uzaktan eğitim yönteminde öğretim süreçleri üç boyutlu yaklaşımla gerçekleştirilmektedir. Bunlar (Atasoy, 2004);

a) Basılı materyallerle öğretim,

b) Yayın yoluyla öğretim,

c) Yüz yüze öğretimdir.

Ancak, hangi yaklaşım izlenirse izlensin, öğrenci her zaman birinci planda tutulur yani merkezdedir. Ayrıca, sistem öğrencinin kendi kendine öğrenmesini sağlayacak şekilde düzenlenmektedir.

a) Basılı Materyallerle Öğretim: Öğretme-öğrenme etkinliklerinin, özel olarak hazırlanmış ve belirli aralıklarla öğrenciye gönderilen basılı gereçlerle yürütülmesidir.

b) Yayın Yoluyla Öğretim: Uzaktan eğitim için özel olarak hazırlanmış öğretim ünitelerinin teknolojinin getirdiği çeşitli imkanlarla öğrencilere ulaştırılması suretiyle yapılan öğretimdir. Yayın yoluyla öğretim türleri; televizyon, radyo, telefon, video teyp, teletext, bilgisayar şeklindedir.

c) Yüz Yüze Öğretim: Basılı materyaller ve yayın yoluyla yürütülen eğitim etkinliklerini tamamlamak ve pekiştirmek üzere öğrenci-öğrenci ve öğrenci-öğretmen arasındaki etkileşimin sağlandığı öğretimdir. Uzaktan eğitimde öğrenci-öğrenci ve öğrenci-öğretmen etkileşiminin olmayışı sistemin en zayıf yanı olarak belirmektedir. Yüz yüze öğretim, kimi uygulamalı çalışmaların yanı sıra; öğrenciye, anlamadığı noktaları sorup tartışma, deneyimlerini arkadaşları ile paylaşma olanağı da vermektedir.

Uzaktan eğitim uygulamalarının başlıca kavramsal kaynaklarını; eğitim isteği, büyük kitlelere ulaşma, teknoloji ile eğitimi birleştirme, bireysel ve kitlesel öğretimde bütünleşme, demokratikleşme, birey ve toplum gereksinimlerine yönelme, iş-eğitim bütünlüğü sağlama, kurumlardan etkili yararlanma ve yeni olanaklar yaratma oluşturmaktadır (http://egitek.meb.gov.tr/KapakLink/UzaktanEgitim/UzaktanEgitim.html).

KAYNAK:
http://perims.net/egitim-bilgi/uzaktan-egitim/uzaktan-egitim-nedir-faydalari-zararlari-nelerdir/